Het system van gezondheidszorg is voor een arm land best goed te noemen. De faciliteiten zijn natuurlijk niet zo goed als die wij gewend zijn in Nederland. Medisch personeel is uitstekend geschoold en velen werken in de USA , het midden oosten of in Europa. De gezondheidszorg op de Filipijnen is een mix tussen private zorg in klinieken en publieke zorg die aangeboden wordt in de Public Hospitals. De private zorg is goed tot uitmuntend, St Lucs ziekenhuis is zo goed uitgerust dat menig ziekenhuis in Nederland jaloers zou zijn. Dokters die daar werken zijn allemaal ZZP’ers en huren een ruimte om klanten te ontvangen en te behandelen. De apparatuur die wordt gebruikt is grotendeels van het ziekenhuis en is zonder meer top-standaard. Voor elk bezoek aan een dokter moet je cash afrekenen of deels vooraf betalen wanneer je wordt opgenomen. Het leuke is dat dezelfde artsen ook werkzaam zijn in de public hospitals. Ze schrijven dan alleen veel goedkopere medicijnen voor en de apparatuur die ze gebruiken voor dezelfde operatie is dan veel minder van kwaliteit. In de praktijk betekend het dat wanneer je naar een public hospital gaat zoals wij in Morong hebben je het best om 3 AM naar het ziekenhuis kan gaan omdat je dan voor in de rij zal staan. Kom je om 7 uur dan sta je gegarandeerd de hele dag in de rij. In Manila staat het PGH Philipine General Hospital. Toen we daar een keer iemand bezochten was het echt een heftige ervaring. De eerste hulp was een niet al te grote afdeling met zeker 300 patienten met allemaal zeer uiteenlopende problemen. Er waren een paar dokters en verplegers, die schoten van het ene bed naar het andere. Knap hoor, met een man of 10 zoveel patienten bedienen en het was er snikheet, geen airco. Toen we over de afdeling liepen kon je zien dat verschillende mensen lagen te sterven. Toen we aankwamen bij de persoon die we bezochten, persoon in kwestie had een poging tot zelfdoding gedaan. Er lag iemand naast hem met een schotwond, twee politeagenten naast het bed en met een handboei aan het bed. Leuke ervaring…. Je zou al snel denken dat het een puinzooi is, niet juist. Dit ziekenhuis doet elke denkbare operatie met dezelfde artsen die in St Luc werken. Het is niet te geloven wat voor enorm ziekenhuis het is, vele duizenden patienten worden daar behandeld. De behandeling is gratis maar om behandeld te worden moet je veel werk verrichten en lang geduld hebben. Ook als overal op de Filipijnen moet je allerlei papieren overleggen om die gratis hulp te krijgen en dan de wachttijden….pfff niet zo eenvoudig als je ernstig ziek bent maar wel een uitkomst voor mensen die arm zijn.
