Auteur: Angelique Smidstra

Angel our oldest worker became 70 years of age today.
Angel is already working in Bahay Aurora since he was 45 years of age, so 25 years !
Every day Angel is walking to his job, approx. 3 km in the morning and at 5 PM he will walk home.
A good example for other workers who could also use the exercise. People in the Philippines don’t move enough and it gives a lot of problems on older age.
Luckily Angel is strong as a horse and very healthy so hopefully he will be with us for many years to come.
Angel carries great value for Bahay Aurora, he is an engineer and he is a very talented craftsman who has many different skills.
If the car breaks down Angel will fix it, if we need to construct a building Angel will advise how, the covered court was build and constructed by him together with only one helper. He knows everything from electric and has put the electrical systems in all the buildings. He designed and build the playground of the kids.
Since Angel is an older person he is very much respected by the children and the workers. He is ’the soul’ of Bahay Aurora and in that sense Bahay Aurora is a very complete place to live for the kids. We had all the good reasons to celebrate and show our respects to him. In order to do so we send several video’s with congratulation wishes , he watched it together with the staff in the presentation room. After that Brother June and Brother Emer organized a prayer meeting, a sign of thanks giving upon reaching this milestone of his 70th birthday. Last but not least it was time to eat ! No party in the Philippines without lots of food so all enjoyed. Thank you so much Angel for those 25 years of service and we wish you will stay with us for many years to come. God Bless

Dit feest staat Filipinos op hun lijf geschreven. Men vindt het geweldig om kinderen voor de fun een beetje bang te maken.
Dat doet men meestal door kinderen wijs te maken dat er geesten rond het huis of in de kast zitten. Als je een kind bang wil maken dan lukt dat prima.

Wij kijken vaak wat anders tegen dat soort spelletjes aan. Kinderen de stuipen op het lijf jagen is iets waar ze soms jaren later nog last van hebben en dat kan niet de bedoeling zijn. Op de Filipijnen is het het fun…dus aanpassen Hollanders. Halloween is daar geen uitzondering op en leent zich bij uitstek om kinderen middels smienk en woeste kleren er angstaanjagend eruit te laten zien.

Getuige de foto’s is dat ook dit jaar weer prima gelukt.
Uiteindelijk heeft iedereen volop plezier en daar gaat het om.

All Saints day of Allerheiligen is op de Filipijnen elk jaar een indrukwekkende happening.
Een week voorafgaand aan Allerheiligen worden de graven geverfd en gerepareerd.
Op de dag zelf ligt het land volledig stil en miljoenen mensen bezoeken hun dode familieleden in de begraafplaatsen.

Iedereen neemt bloemen mee dus voor de bloemisten is dit een absolute topdag. De bloemen zijn op de dag voorafgaand aan Allerheiligen dan ook net te betalen. 10 euro voor een klein bosje bloemen is normaal..iedereen moet kopen, zonder bloemen kan domweg niet. Onze familie wachtte tot middernacht om de laatste bloemen te kopen omdat de verkopers dan pas forse kortingen gaven. Door zelf bloemstukken te maken was het nog enigsinds betaalbaar. Om het verblijf op de begraafplaats zo comfortabel mogelijk te maken hebben veel graven een dak, dat is tegen de zon, zonder afdak zou men het niet zo lang uithouden. Daarnaast heeft een graf vaak stenen bankjes. Rijke mensen in Manila hebben vaak een grafkamer met zelfs een airconditioning en een koelkast. Die wordt dan eens per jaar gebruikt maar men kan de dag in ieder geval comfortabel doorbrengen.

Ten tijde van Allerheiligen is het geen bezoekje van 5 minuten maar men blijft samen met de hele familie vaak vele uren of de hele dag op de begraafplaats, het is een samenzijn met eten en drinken voor allen. Het eten wordt vaak achtergelaten voor de doden. Niet zelden stelen arme mensen dit eten en zo hebben die dan ook een fijne dag, men weet het wel maar dat is ok. Tijdens het bezoek zit men dan op en rond het graf en iedereen maakt er een gezellige dag van. Uiteraard wordt er ook veel gebeden.

Algemene begraafplaats Manila

Allerheiligen stamt uit de zevende eeuw. Als het aan de Filipinos ligt dan blijft het voorlopig wel bestaan.

Op de Filipijnen bestaat een taboe op abortus.
Legale abortus bestaat niet ook niet als de vrouw of haar ongeboren kind in levensgevaar zijn, het maakt niet uit hoe oud of jong je bent. Abortus is strafbaar en mensen gaan naar de gevangenis voor een abortus, ook de dokter die het heeft uitgevoerd. Niet zelden komt een aanstaande moeder te overlijden en is het geaccepteerd als de wil van God terwijl abortus een oplossing zou zijn en de aanstaande moeder in leven zou blijven. Dokters zijn vaak niet bereid het risico te lopen en laten betrokkene overlijden.
Filipijnen is een katholiek land en de rol van priesters in de samenleving is heel groot. Die priesters willen hun macht niet kwijtraken en hun mening staat soms best ver van de wil van Rome. Jaarlijks plegen ongeveer 500.000 Filipijnse vrouwen een illegale abortus.
De realiteit voor ongewenste zwangerschap staat natuurlijk erg ver weg van de wil van de kerk. Natuurlijk worden jonge meisjes en vrouwen verkracht soms door de vader, de Filipijnen is daar helaas geen uitzondering op. Ook veel vrouwen doen een illegale abortus omdat ze in financiele problemen verkeren. Omdat legale zwangerschap niet tot de mogelijkheden behoort richt men zich dan tot het illegale circuit.
Oorzaken:
Op de Filipijnen wordt er nauwelijks over sex gesproken, sex is taboe. De kerk heeft er een belangrijk aandeel in dat sex niet besproken mag worden. Sex met voorbehoedsmiddelen is niet fijn volgens de kenners, het heeft een negatief imago. De overheid speelt er ook een rol in omdat voorbehoedsmiddelen veel te duur zijn voor de lokale bevolking. Als een dagloner zijn halve dag salaris kwijt is aan condooms dan is de keuze snel gemaakt. Jonge mannen vinden het ook van belang dat wanneer een meisje zwanger is geraakt zij geen abortus pleegt ook al hebben ze geen huis of inkomen. Abortus wordt gezien als een een zonde ongeacht de omstandigheden. Er is wel voorlichting op school maar die voorlichting is vooral gericht op morele waarden en normen. Als je daar buiten valt ben je de pineut. Een meisje wat vlak voor haar examen als onderwijzeres zwanger wordt mag niet afstuderen. Ze zou een slecht voorbeeld zijn voor haar toekomstige studenten.
Wat dan :
Er zijn pro abortus groepen, die worden echter regelmatig bedreigd door pro life groepen. Deze groepen vinden dat kinderen dan maar geadopteerd moeten worden als de moeder / ouders er niet op kunnen passen. Indien dat dit geen optie is voor de aanstaande moeder omdat ze de zwangerschap bijvoorbeeld geheim wil houden uit schaamte omdat ze zwanger is van haar vader dan kom ze in een zwart en gevaarlijk circuit.
Wat er dan overblijft is wat men noemt een kwakdokter , iemand zonder medische achtergrond die met zware illegale medicatie een abortus opwekt. Kosten iets beneden de 100 euro. Dat is erg gevaarlijk omdat het bloeden soms niet stopt en er toch levensgevaar ontstaat. De geaborteerde futus wordt vaak in het vuilnis gedumpt of stiekum begraven door de moeder. Veel jonge kinderen die een abortus hebben gehad komen uiteindelijk toch in het ziekenhuis terecht. Soms genezen ze , soms gaan ze alsnog dood door de complicaties zoals onstekingen. Al met al nogal traumatisch. Misschien toch maar beter voorbehoedsmiddelen gebruiken ondanks de hoge kosten.
https://www.youtube.com/watch?v=6S9oUu0R3sY vooral het eind van deze documentaire is heftig en mens onterend. We proberen de kinderen van Bahay Aurora goed voor te lichten zodat dit soort ellende kan worden voorkomen.

Op de Filipijnen is de familie erg belangrijk. Veel families blijven hun hele leven bij elkaar wonen, kinderen trouwen en krijgen kinderen, het liefst blijft iedereen in een groep bij elkaar wonen. Dat geeft veiligheid en geborgenheid, op de Filipijnen hoef je nooit te zoeken naar een kinder oppas. Door de lage lonen en de hoge kosten voor levensonderhoud en scholing zien veel Filipinos zich genoodzaakt in het buitenland te gaan werken. In 2016 werkten 2.2 miljoen Filipinos in het buitenland. Veel van deze mensen blijven zo lang mogelijk in het buitenland werken omdat men gewend raakt aan een zekere mate van welstand, alhoewel iedereen onderbetaald wordt. Nederland doet daar dapper aan mee, met name op de boten die onder Nederlandse vlag varen. Door die iets hogere verdiensten dan op de Filipijnen is de weg terug naar werken op de Filipijnen daar min of meer door afgesloten. Hoe ouder men wordt hoe meer geld de kinderen nodig hebben voor studie en dergelijke. Deze tendens staat vrijwel loodrecht tegenover het grote belang wat men aan familie hecht. Men kiest voor het geld omdat de familie, en dat zijn niet alleen de vrouw en de kinderen maar vaak ook ouders en broers en zussen die hoge verwachtingen hebben ten aanzien van degene die in het buitenland werkt. Niet zelden worden de mensen die in het buitenland werken enorm onder druk gezet om alsmaar meer geld op te sturen om allerlei problemen op te lossen, ziekte, schoolgeld, een lekkend huis, medicijnen etc etc. Door die druk en omdat men het zelf normaal vindt wordt een enorme afhankelijkheid gecreeerd van die buitenlandse geldstroom. Ondertussen ziet degene in het buitenland zelden zijn eigen kinderen. Daar hangt een vervelend prijskaartje aan, opvoeden kun je niet altijd uitbesteden. Kinderen hebben behoefte aan bescherming, het leren van normen en waarden, correcties en liefde. Als 1 of soms zelfs 2 van de ouders altijd in het buitenland zijn krijg je affectieve verwaarlozing die allerlei problemen tot gevolg hebben. Voorbeelden daarvan zijn slechte schoolresultaten en een verstoorde verhouding met de vader of moeder maar ook overmatig drugs of alcoholgebruik, niet zelden plegen kinderen zelfmoord. Uiteindelijk worden de ouders in het buitenland alleen gezien als een manier om meer geld te krijgen voor wat ze dan ook maar nodig hebben. Omdat men in een compound woont stopt die afhankelijkheid niet bij de 18 jarige leeftijd maar blijft gewoon doorgaan, ook nadat het kind al afgestudeerd is en werk heeft. De verwachtigen om geld uit het buitenland te ontvangen blijft gewoon. De overheid speelt hierin een zeer dubieuze rol. Ten eerste worden mensen die naar het buitenland willen grof uitgebuit door allerlei agencies en documenten die ze moeten overleggen. Iet zelden duren voorbereidingen langer dan 1 jaar. In 2016 werd er $ 26,9 miljard overgemaakt naar de Filipijnen. Dat zijn astronomische bedragen en het is daardoor de kurk geworden waarop de Filipijnse economie drijft. De overheid stimuleert het werken in het buitenland , men heeft geen oog voor de schadelijke gevolgen op de Filipijnen.

Verpleegster worden om in het buitenland te kunnen werken.

Het is een enorme braindrain, hoog opgeleide mensen doen in het buitenland werk waar ze zwaar voor overgekwalificeerd zijn. Met al die kennis en ervaring zou de Filipijnse economie ook binnenlands grote stappen kunnen maken. De schade die wordt aangericht in familieverband is de Filipijnse overheid ook volledig blind en doof voor. Geld geld geld…daar draait het om. Al het geld wat wordt overgemaakt wordt vrijwel direct uitgegeven en op die manier is het een enorme stimulans voor de economie. Van al die 27 milard wordt vrijwel niks geinvesteerd en een aanzienlijk deel wordt uitgegeven aan Mc Donalds….kortom geconsumeerd. De Filipinos hebben niet zo veel keus, niet in het buitenland werken betekend dat je van een zeer klein inkomen moet rondkomen dus het is algemeen geaccepteerd dat men in het buitenland gaat werken. Vrijwel elk gezin heeft 1 of meerdere mensen in het buitenland werken. Dat de kinderen hiervan vaak de dupe zijn, jammer dan…voorlopig moeten ze het doen met messenger berichtjes.

Leven op een begraafplaats.
Overdag ziet het er misschien nog wel redelijk uit maar toen we hier in de nacht kwamen was het andere koek, echt heel gevaarlijk.
Geen plek voor vrouwen en kinderen, zeer onveilig.
We zagen kinderen spelen met met oude schedels….dat wil je niet voor je kinderen.
Het verbaasd me ook dat de overheid toestaat dat mensen hier wonen, dat moet je gewoon verbieden, net als het leven op een vuilnisbelt.
Het is mens onterend en mens onwaardig.
De realiteit is dat een deel van onze kinderen in Bahay Aurora afkomstig zijn van dit soort plekken.
Dan weten we weer waar we het voor doen.
Kinderen hebben recht op een fijne jeugd, daar werken we hard voor bij Bahay Aurora. .
Als U dat ook vindt wordt dan donateur. https://www.bahayaurora.nl/word-donateur/
 

The war on drugs op de Filipijnen is een zorg voor ons. Er vinden erg veel moorden plaats door politie en concurerende drugsbendes, mensen worden opgesloten zonder vorm van proces. Vanuit onze Westerse optiek is er erg veel aan te merken op hoe deze President het drugsprobleem denkt op te lossen. Als Hollanders met als achtergrond ons rechtssysteem en drugsbeleid is het nogal bizar wat er daar gebeurd. Ondanks alles staat echter een groot deel van de bevolking achter het beleid van President Duterte. In onderstaand artikel geschreven door onze maatschappelijk werkster beschrijft zij heel goed haar eigen mening en hoe een groot deel van de Filipijnse bevolking denkThe war on drugs op de Filipijnen is een zorg voor ons. Er vinden erg veel moorden plaats door politie en concurerende drugsbendes, mensen worden opgesloten zonder vorm van proces. Vanuit onze Westerse optiek is er erg veel aan te merken op hoe deze President het drugsprobleem denkt op te lossen. Als Hollanders met als achtergrond ons rechtssysteem en drugsbeleid is het nogal bizar wat er daar gebeurd. Ondanks alles staat echter een groot deel van de bevolking achter het beleid van President Duterte. In onderstaand artikel geschreven door onze maatschappelijk werkster beschrijft zij heel goed haar eigen mening en hoe een groot deel van de Filipijnse bevolking denkt.

The war on drugs in the Philippines refers to the drug policy in the Philippines initiated by the Philippine government under Pres. Duterte. Before the presidential election on 2016 Pres. Duterte was outspoken about his vow to embark on a nationwide killings campaign against drug dealers and drug users. War on drugs was the foundation of his presidential electoral platform. Yet 16 million people voted for him and hails him as President of the Philippine Republic, meaning a lot of people viewed his platform as positive and promising.After a year and a half as President and the war on drugs in the Philippines I can say that due to this policy on war on drugs addicts was lessened and a lot of drug Lords has been captured or killed, drug dealers has been killed or arrested. Though war on drugs was criticized locally and internationally for the number of deaths resulting from police operations, and alleged summary executions but still President Duterte is determine and stand firm on his ground.

Positive results accordingly, due to drug war is that supply of illegal drugs in the country was reduced, drug users and dealers surrendered to the authorities and others have been rehabilitated. There were many young people would be changing their lives and live a good life after all. Those who are stubborn and still resist the authorities might be those who died if allegations of the death squads and illegal killings are true.
Negative effects for me is because of the policy, lots of drug syndicate also have made moves to killings drug dealers as well to free themselves for fear of being told to the police about them and blaming the police and authorities for their actions. According to the President the police would not waste their time killing and putting note on a dead that stated ‘I am a drug addict please don’t follow my lead’. Those criminals are using the police and what they say death squads to blame Pres. Duterte as well to the killings. There might be lots of innocent people got killed due to mistaken identity. Abusive police officers use their given power to do whatever they want to do.

Personally I don’t know anyone who got killed or lock-up because of drugs. But if I have relatives who is using drugs I will be happy if she/he will be locked up because he is using illegal drugs, it will be for his/her own good to change his life for the better if he will be rehabilitated. Than hearing someone being rape/hurt or worst got killed because he is not in the right mind because of drug influenced. If someone got killed because he is stubborn and continue using and dealing drugs even there were warnings about it, it is his choice to be killed, so be it.
As a citizen of this country however, in order to avoid this incidents, what we can do is take all the precautions as possible and avoid any involvements of any illegal drugs or any illegal activities. Added to it there might be innocent people got killed because of this war but we also cannot deny the fact that God holds our life either for living and dying. For the fact that you died then that’s the end of your life. God only knows when your life starts and when it will ends. Whatever the reasons for your death if that the ends of it you cannot ask anybody to extend it.

Have a good day and God bless you!

Maylen A. Gurrea, RSW
Social Worker

My name is Rona. I work as a houseparent in Bahay Aurora and I have been 3 months for holidays in Holland. On October 10
I started working again with the kids in Bahay Aurora.

It’s nice to experience wonderful things in one of the riches country in the world. I learned many thing to the different people that I met there. Between the culture in the Philippines and Holland is a big difference.

In Holland the time is very important. For example you have to work and you have to ride in the train. The train is always on time and if you are late you will wait for some minutes or an hour for the next train. People are coming in time because they don’t want to be late in their work/appointment. The people are always making an appointment in advance if they want to visit their family/friends etc or have a meeting. In the Philippines we are used to Filipino time (one hour late) and also not really making an appointment when we have to visit someone. Filipino need to learn setting an appointment.

In meal time Dutch have discussion during the meal and they are eating together. Filipino needs to learn to eat together and have some discussion especially at home. Most Filipino are eating separately and many are eating in front of the television.

The food there is healthy. Their meat products have no fat. In the Philippines most of the people like faty foods and oily foods. They need to learn to avoid the unhealthy foods, it effects their health.

I like the transportation in Holland. It’s accesable. There is also no pollution, no traffic, well organized and they are always following the rules, in short they have discipline.

I notice that in Holland they have less time in the family because they are always working. Here in the Philippines they are always thinking of their family wherever they go. Family member like to live in one home as long as possible. They are taking care of and have time to spend with their old family members (grandma and grandpa). In Holland if the person is in the right age they are looking for their own house and chose to be independent. The old people there have to live to the home for the aged supported by the government. It feels so lonely.

In the Philippines even though the people have problems you cannot notice that the person have problems. Filipino are always smiling and likes making jokes.

My 3 months stay in Holland is memorable and I had a wonderful experience. I have nice and wonderful memories to keep. Even though the people that I met is always busy, they still had time for me to see the nice places there. Thanks to all my relatives and friends who always guided me.

Eens per maand vieren we de verjaardagen van de kinderen die in de afgelopen maand jarig waren.
Deze keer was dat een grote groep dus hebben we samen met onze Filipijnse stagiaires flink uitgepakt.
Daar kwam nog eens bij dat en aantal kinderen ‘rewards’ hadden verdiend op school.

Dubbel feest dus! De stagiaires hadden een grote witte cake gekocht en samen hebben we een heel gezellig feestje gehad.

Op de Filipijnen is het gebruikelijk dat jongens als ze de leeftijd van zeven jaar bereiken besneden worden. In Nederland wordt nogal eens gedacht dat dit een moslim gebruik is, dat klopt wel maar het is niet voorbehouden aan moslimgemeenschappen. Besnijdenis vindt zijn oorsprong in Egypte. In equatoriaal Afrikaanse landen wordt het gezien als een transitie van jongetje tot man. Tegenwoordig wordt besnijdenis nog steeds als religieus of cultureel verschijnsel gedaan bij Aboriginals in Australie en ook bij Joodse en Islamitische mensen. Op de Filipijnen is het nog steeds gebruikelijk dat er een arts naar het plaatselijke basketbalveldje komt en dat er dan een rij jongetjes klaar staat die snel en efficient zonder verdoving besneden worden. Echt lopende band werk, de arts doet het voor arme mensen vaak pro deo. Ze lopen dan een paar dagen met een handoekje om en lopen wijdbeens, best grappig om te zien…jongens zijn er vaak trots op dat ze besneden zijn. Op de Filipijnen kun je het ook het ziekenhuis laten doen als je genoeg middelen hebt.

Besnijdenis heeft een aantal voordelen:

*Het schoonmaken van de penis is gemakkelijker. Minder kans op schimmelinfecties doordat het schooner is.

*Minder kans op urineweg infecties. Dit type infectie kan nierproblematiek veroorzaken.

*Minder risico op geslachtsziektes, inclusief hiv. Safe sex blijft belangrijk.

*Soms is de voorhuid te strak om op een confortabele manier sex te hebben, dit kan leiden tot infectie van de voorhuid of van de eikel.

*Minder kans op penis kanker. Alhoewel dit weinig voorkomt, het komt in ieder geval mnder voor bij mannen die besneden zijn.

Op de Filipijnen doet men de besnijdenis meestal wanneer het kind zeven jaar is. Het kan echter ook gedaan worden bij babies . Op oudere leeftijd is de ingreep ook mogelijk, het is relatief een kleine operatie. Na een dag of tien is de wond meestal volledig genezen.