Vuilnis

In Nederland is alles zo goed geregeld dat je over sommige dingen gewoon helemaal niet eens nadenkt. Huisvuil bijvoorbeeld. Natuurlijk hebben instellingen 1 of meerdere grote rolcontainers (op 4 wielen) en eens per week komt de gemeente langs om het huivuil af te halen met een speciaal ontworpen truck. Je betaalt ervoor en het gaat vrijwel moeiteloos. Op de Filippijnen ligt dat anders. Ten eerste wordt er niks oppgehaald, je moet het zelf wegbrengen of je verbrandt het. Je kunt ook (zoals de buren doen) alles in de rivier dumpen….legio mogelijkheden dus. Vorig jaar hebben we grote betonnen bakken gemaakt, in elke betonnen bak hing een grote zak die we speciaal hebben laten maken. De betonnen bak is opgedeeld in 3 comparitimenten zodat we het huisvuil kunnen separeren. Het geheel wordt afgedekt met een roestvrijstalen dak wat met countergewichten gemakkelijk open en dicht gaat, ook goed te bedienen voor de kinderen. Op die manier is het goed bestand tegen de natte moeson regens. Een geslaagd project zo leek het. De uitvoering bleek toch minder geslaagd. De grote zakken die in de comparitimenten hangen kon men er niet uit krijgen als ze vol waren. Te zwaar, de oplossing was dan om  in de bak te gaan om het huisvuil met de hand (met handschoenen) eruit te halen en overhevelen in een andere grote zak zodat die vervoerd kon worden. Toen ik daar eens met mijn neus bovenop ging staan bleek het toch wel erg onhygienish en een hoop gedoe om het vuil eruit te krijgen. Ook de door de kleermaker gemaakte zakken waren niet handig. Men maakte er grote gaten in om ze dicht te binden, dat was ook niet echt de bedoeling, de zakken waren niet sterk genoeg en werden ook erg smerig van binnen en ze worden steeds hergebruikt dus niet echt aangenaam. Dat moest anders.
Wat we hebben gedaan is de voorkant van de betonnen bakken open breken zodat de zak er aan de voorkant uit kan. Er zit nu een deur aan de voorkant , als je die opendoet kun je gemakkelijk de volle zak naar buiten halen. De zakken hebben we ook veranderd, we hebben ze gemaakt van nylon visnetten (ijzersterk) die zijn namelijk ook gemakkelijk schoon te maken. Een visser is 2 dagen bezig geweest om ze precies op maat te maken. Aan de bovenkant heeft ie een touw ingenaaid zodat hij vastgezet kan worden als je de zak ophangt en met datzelfde touw kan de zak dichtgebonden worden. Nu hoeft men niet meer in die smeerboel te graaien. Een prachtig stukje innovatie wat tot stand kwam door goed overleg met alle betrokkenen.  De volle zakken worden vervolgens in onze truck gegooid en naar de dump gereden waar mensen er bovenduiken om te kijken of er nog waardevolle zaken tussen zitten. Wat dat betreft is Filippijnen een land van recyclen. De eerste tests met ons nieuwe systeem waren succesvol, gemakkelijk te verwijderen, goed dicht te binnen en gemakkelijk te vervoeren. Ook gemakkelijk weer op te hangen voor de volgende lading.

7-832-im-foto2-7013

7-834-im-foto2-4424

7-835-im-foto2-1782

Kampvuur

Er is niets leuker dan een groot kampvuur! Zaterdagavond was het dan zover. Na een dag vol voorbereidingen (hout sprokkelen en hapjes klaar maken) was alles in gereedheid om een gezellig kampvuur te maken. De kinderen vonden het fantastisch, ze hebben er allemaal van genoten. Johnmon had de gitaar erbij en samen hebben ze een heleboel liedjes gezonden. Norson had een hele serie spelletjes in petto dus het was dolle pret. Ook de marshmellows ontbraken niet. Dat is een soort schuimpje dat je op een stokje in het vuur houdt, een Amerikaanse lekkernij overgewaaid naar de Filippijnen.
Uiteraard hebben we veiligheidsmaatregelen genomen. Zo stond er een brandblusser klaar en de kinderen hebben vooraf instructies gekregen: niet te dicht bij het vuur, geen hout bijgooien en elkaar niet duwen in de buurt van het vuur, we willen geen ongelukken.
Rond 23.30 viel iedereen om van de slaap en konden we terugkijken op een zeer succesvolle avond.

7-831-im-foto2-8336