Auteur: Angelique Smidstra

Op 27 April hebben we zoals elk jaar samen met de kinderen van Bahay Aurora op gepaste wijze Koningsdag gevierd.
Voor onze nieuwste kinderen is dat natuurlijk nieuw. Vooraf is er dan ook eerst een uitgebreide uitleg geweest over Nederland en het Koningshuis.
De kinderen vinden het prachtig, met name de Princessen maken diepe indruk. Voor ons is het van belang om ook de morele waarden waar onze Koning voor staat onder de aandacht te brengen. Zo benadrukte de Koning dat hij zijn Princessen aanmoedigd om zichzelf goed te leren kennen. Alleen dan neem je verstandige besluiten. Dit ligt geheel in de lijn van hoe wij trachten de kinderen op te voeden en bij te brengen dat het leven bestaat uit vele keuzes. Op de Filipijnen maken kinderen zonder een goed thuis al snel de verkeerde keuzes, drugsgebruik, lijm snijven, drankmisbruik of stelen zijn vrij gebruikelijk voor onze doelgroep. Goed nadenken en verstandige besluiten nemen zijn ook voor onze kinderen van cruziaal levens belang. Onze Koning voelt zich niet verheven boven andere mensen ook al is hij erg rijk. Hij vindt het zelfs niet erg om zonder titel aangesproken te worden. Op de Filipijnen gedraagd een ieder die redelijk in de slappe was zit zich als iemand die ver verheven is boven andere mensen die minder succesvol zijn. Discriminatie en beledigend gedrag zijn dan ook heel normaal. Wij leren de kinderen dat ze iedereen goed moeten behandelen, daar voelen ze zich zelf ook prettig bij. Dit zijn slechts een paar voorbeelden van de onderwerpen die de revu hebben gepasseerd.
Na dit gesprek zijn we met de oudere kinderen met de auto de bergen ingegaan en daar hebben we hard gelopen. Er was heerlijk windje en na het hardlopen hebben we een aantal estafette spelen gedaan waarbij hardlopen steeds centraal stond. Na anderhalf uur zijn we weer naar Bahay Aurora gegaan waar op het basketbalveld al tafels met balonnen en bordjes klaar stonden. De dag is afgesloten met een portie ijs voor iedereen…nou ja, 2 porties ! Dat ging er wel in, in Holland was het dan misschien net boven het vriespunt, bij ons is het bijna 40 graden…

Het system van gezondheidszorg is voor een arm land best goed te noemen. De faciliteiten zijn natuurlijk niet zo goed als die wij gewend zijn in Nederland. Medisch personeel is uitstekend geschoold en velen werken in de USA , het midden oosten of in Europa. De gezondheidszorg op de Filipijnen is een mix tussen private zorg in klinieken en publieke zorg die aangeboden wordt in de Public Hospitals. De private zorg is goed tot uitmuntend, St Lucs ziekenhuis is zo goed uitgerust dat menig ziekenhuis in Nederland jaloers zou zijn. Dokters die daar werken zijn allemaal ZZP’ers en huren een ruimte om klanten te ontvangen en te behandelen. De apparatuur die wordt gebruikt is grotendeels van het ziekenhuis en is zonder meer top-standaard. Voor elk bezoek aan een dokter moet je cash afrekenen of deels vooraf betalen wanneer je wordt opgenomen. Het leuke is dat dezelfde artsen ook werkzaam zijn in de public hospitals. Ze schrijven dan alleen veel goedkopere medicijnen voor en de apparatuur die ze gebruiken voor dezelfde operatie is dan veel minder van kwaliteit. In de praktijk betekend het dat wanneer je naar een public hospital gaat zoals wij in Morong hebben je het best om 3 AM naar het ziekenhuis kan gaan omdat je dan voor in de rij zal staan. Kom je om 7 uur dan sta je gegarandeerd de hele dag in de rij. In Manila staat het PGH Philipine General Hospital. Toen we daar een keer iemand bezochten was het echt een heftige ervaring. De eerste hulp was een niet al te grote afdeling met zeker 300 patienten met allemaal zeer uiteenlopende problemen. Er waren een paar dokters en verplegers, die schoten van het ene bed naar het andere. Knap hoor, met een man of 10 zoveel patienten bedienen en het was er snikheet, geen airco. Toen we over de afdeling liepen kon je zien dat verschillende mensen lagen te sterven. Toen we aankwamen bij de persoon die we bezochten, persoon in kwestie had een poging tot zelfdoding gedaan. Er lag iemand naast hem met een schotwond, twee politeagenten naast het bed en met een handboei aan het bed. Leuke ervaring…. Je zou al snel denken dat het een puinzooi is, niet juist. Dit ziekenhuis doet elke denkbare operatie met dezelfde artsen die in St Luc werken. Het is niet te geloven wat voor enorm ziekenhuis het is, vele duizenden patienten worden daar behandeld. De behandeling is gratis maar om behandeld te worden moet je veel werk verrichten en lang geduld hebben. Ook als overal op de Filipijnen moet je allerlei papieren overleggen om die gratis hulp te krijgen en dan de wachttijden….pfff niet zo eenvoudig als je ernstig ziek bent maar wel een uitkomst voor mensen die arm zijn.

Het is weer vakantie op de Filipijnen. Gedurende de zomer is het snikheet op de Filipijnen en dan is het binnen nauwelijks uit te houden. Op school zitten zonder airconditioning gaat gewoon niet.
Om de kinderen lekker bezig te houden hebben we een dagprogramma gemaakt waarbij er ’s morgens, ’s middags en ’s avonds leuke activiteiten zijn.
Vandaag zijn een groepje kinderen aan het trainen voor de wandeltocht die wel elk jaar houden. We doen het met kleine groepjes omdat het onveilig is met een grote groep, het verkeer is nogal vijandig. Ook personeelstechnisch is het wat simpeler te organiseren om regelmatig met kleine groepjes te gaan.
In de vroege ochtend, rond 5.30 AM ging deze groep vandaag wandelen, zo vroeg omdat het anders te heet is.
Kinderen vinden dit geweldig en genieten van de opkomende zon en de gezelligheid op straat die er rond dat tijdstip volop is. Iedereen is bang van de zon dus men staat massaal heel vroeg op om dingetjes rond huis te doen of eten voor hun huis te verkopen. Filipijnen is een prachtig land en het uitzicht is hier en daar adembenemend. Inmiddels zijn alle mensen die de afgelopen jaren op bezoek zijn geweest bij Bahay Aurora uitgenodigd voor de wandeltocht. 40MM uit Venhuizen heeft jaren geleden het initiatief genomen om organisaties te ondersteunen bij hun lokale wandeltocht. Onze eerste wandeltocht was zo goed bevallen dat we hier een jaarlijks terugkerend evenement van hebben gemaakt. Door de publiciteit komt het kindertehuis op een positieve manier in het nieuws en dat heeft weer tot gevolg dat we veel bezoekers krijgen die gebruiksartikelen doneren. Iedereen happy!

Bahay Aurora is een zelfstandige Stichting of NGO op de Filipijnen. Wij moeten verantwoording afleggen aan de DSWD , dat is het Departement of Social Welfare and Development , vergelijkbaar met het Departement Sociale Zaken en Werkgelegenheid in Nederland. In Nederland zijn rond de 2300 mensen werkzaam bij dit Departement, op de Filipijnen heeft dat Departement 10.000 medewerkers. De DSWD is belast met bescherming van de zwakkeren in de samenleving en met de ontwikkeling van de Filipijnen als land. In die zin heeft Bahay Aurora direct contact met de DSWD, jaarlijks vindt er een audit plaats en eens in de 3 jaar vindt een hele grote audit plaats omdat dan onze vergunning verlengd moet worden. Veel controle dus, ook in vergelijking met Nederland. Van tijd tot tijd organiseert de DSWD deskundigheidsbevordering voor medewerkers waar we dan soms tegen betaling soms gratis gebruik van kunnen maken. Helaas is de DSWD een geld verslindende machine door het enorme personeelsbestand die zeer inefficient werken. Omdat de overheid de visie heeft dat de NGO’s die vrijwel 100 procent gefinancierd worden door het buitenland verantwoordlijk zijn voor de zwakkeren in de samenleving wordt er geen budget beschikbaar gesteld voor instellingen. De totale uitgaven van instellingen moet door fondsenwerving die voornamelijk in het buitenland plaats vindt worden gefinancierd. De VN heeft jaren geleden besloten dat de Filipijnen geen ontwikkelingsland meer is op basis van het BNP bruto nationaal product, voor het gemak is men eraan voorbij gegaan dat de inkomensongelijkheid op de Filipijnen extreme vormen heeft aangenomen. Efficientie, good Governance en nivelering zijn termen waar men nog nooit van gehoord heeft. Uiteindelijk zijn het de arme mensen die de dupe zijn. DSWD heeft dus nog een lange weg te gaan om daadwerkelijk zijn core business inhoud te geven. Hier zal niet snel verandering in komen omdat mensen op de Filipijnen niet kritisch zijn op hun overheid. Men is over het algemeen niet goed geinformeerd omdat de media geen gedegen onderzoek doet en omdat kritische geluiden eerder negatieve concequenties hebben dan dat er wat veranderd. Bahay Aurora is er voor de kinderen, die kopen er niet zoveel voor dat de VN heeft besloten dat de Filipijnen geen ontwikkelingsland meer is. Ze kopen er ook niks voor dat dat de overheid het heeft verboden dat kinderen op straat zwerven. Het leven voor en wordt er alleen maar ingewikkelder van. Daarom is Bahay Aurora nog steeds na 25 jaar broodnodig . Indien je ons wil steunen ga dan naar onze site en geef je op als donateur.

Op de Filipijnen is het voor arme mensen gebruikelijk dat een verjaardag niet gevierd wordt, verjaardagen brengen allemaal kosten met zich mee die mensen niet kunnen betalen dus dan kun je een verjaardag beter ‘vergeten’. Rijke mensen daarentegen maken er een enorm festijn van met veel eten muziek etc, het kan niet op… Onze kinderen komen allemaal uit arme gezinnen en zijn er dus aan gewend dat er geen aandacht aan hun verjaardag wordt besteedt. Bahay  Aurora vindt elke verjaardag belangrijk en die vieren we dan ook allemaal.
Met bijna 40 kinderen heb je regelmatig een feestje, zo vaak dat je het niet meer bij kan bijbenen.
Kinderen hebben recht op een fijne verjaardag maar als je om de paar dagen een verjaardag hebt werkt dat niet.
Om te zorgen dat kinderen niet vergeten worden en toch het gevoel krijgen dat het een speciale dag is krijgt ieder kind die jarig is een kadootje op de dag van zijn verjaardag. Eens per maand hebben we een verjaardagsfeest van alle kinderen die de afgelopen maand een verjaardag hadden. Daar maken we dan een speciaal feestje van. Afgelopen maand hadden we ‘slechts’ 3 kinderen die jarig waren, Flor, Hardo en Jordan. Het bezoek voor Jordan bracht een lekkere snack voor de kinderen. Dat was weer genieten, er is gezongen en we hebben spelletjes gedaan zodat ze voor dit jaar een fijne verjaardag hebben gehad.

Ook teams hebben onderhoud nodig. Vandaag was het teamdag voor het team groepsleiders van Bahay Aurora.
We hadden een simpel maar to the point programma samengesteld waarbij het hanteren van stress en samenwerking centraal stonden. Als groepsleider is je belangrijkste instrument je eigen persoonlijkheid, hoe jij tegen dingen aankijkt, de normen en waarden die je hebt.
De kracht van een team is diversiteit, zo is er voor elk kind wel een iemand waar hij of zij zich veilig en geborgen bij voelt. Die diversiteit kent ook veel gevaren voor de teamgeest, passen al die verschillende persoonlijkheid binnen de visie die Bahay Aurora heeft en binnen de visie die het team heeft? Om al die kikkers in de mand te houden heeft het management een manual of operations geschreven, daarin staan alle processen binnen Bahay Aurora beschreven. Dat is een gids voor de medewerkers, maar er staat natuurlijk niet alles in beschreven. Stress en samenwerking zijn hele persoonlijke zaken die we aan de orde stellen in een teamdag. Hoe ervaar je iets, wat doet het bij jouw? De wollen sokken kunnen uit de kast…. Het is belangrijk om teamleden onder woorden te laten brengen wat die stressfactoren in hun werk zijn, als je het als management niet weet kun je er ook niks aan doen. Om zaken op tafel te krijgen moet er een ontspannen en aangename sfeer zijn en die creëer je dan door gezamelijk ergens naar toe te gaan, je wilt niet gestoord worden.  Om dat te bewerkstelligen hebben we vooraf een aantal spelvormen bedacht om achteraf de relatie te leggen met het werk wat we als team doen. De belangrijkste stressfactoren van de individuele deelnemers werden in groepjes besproken en de opdracht was om met SMART solutions te komen, dat zijn oplossingen die specifiek zijn, meetbaar, wie doet wat, realistich en binnen een bepaald tijdsbestek passen. Ok, ‘de wollen sokken kunnen weer in de kast’….aan de bak dus. Met die oplossingen gaat het management dus na de trainingen aan de slag om beleid te formuleren wat recht doet aan het probleem maar wat past binnen de context en visie van Bahay Aurora.
Het tweede onderdeel van de teamdag was samenwerking. Samenwerking is het process om samen aan een gemeenschappelijk doel te werken. Om dat doel te bereiken gebruiken we onze verschillende kwaliteiten en geven feedback op elkaar. Om het te simplificeren hebben we een paar spelvormen bedacht. Even allemaal in een cirkel staan. Een tennisbal gaat rond, die mag niet vallen. Het wordt ingewikkelder als er meerdere ballen rond gaan, dan moet je op elkaar letten en communiceren. Als er net zoveel ballen als mensen in het spel zijn wordt het pas echt ingewikkeld om die ballen allemaal in beweging te houden. Dan ben je gedwongen een strategie met elkaar te bespreken anders lukt het niet. Na een aantal tussentijdse discussies gaat de groep het opnieuw proberen. De ultieme vorm van samenwerken als het goed lukt. Lijkt kinderachtig maar probeer het maar thuis met je gezin…het vereist concentratie, communicatie en acceptatie als iemand een fout maakt. Groepswerk is zo leuk!! Een ander spel was om tweetallen te maken, ze krijgen een stok van een meter. De voorste persoon heeft de leiding en geeft opdrachten aan de tweede persoon die een blindoek om heeft. Een simpel parcour wordt afgelegd. Indien er geen vertrouwen is tussen de volger en de leider wordt het heel lastig het parcour af te leggen…achteraf bespreekt de trainer de relatie met het werk. Het geeft hilarische situaties vooral wanneer het parcour over tafels en stoelen gaat. Het doel is om zaken bespreekbaar te krijgen en dat is uiteindelijk teamwork. Een geslaagde dag!

Seisly is 12 jaar oud en een slachtoffer van mishandeling. Veel van onze kinderen hebben in mindere of meerdere mate mishandeling meegemaakt voordat ze bij Bahay Aurora kwamen wonen. Veel van de ouders van onze kinderen moeten hun kinderen opvoeden onder extreme omstandigheden. Als je als kind opgroeit in de achterbuurten van Manila dan woon je in een gebied waar geen politie komt, te gevaarlijk. Criminelen hebben het daar voor het zeggen en dat betekend dat de meeste geschillen met geweld worden opgelost. Veel van onze kinderen hebben moorden meegemaakt, in de achterbuurten worden die nooit opgelost. De zwaarste crimineel heeft het meeste geld en is de baas. Als je opgroeit in zo’n omgeving moet je alert zijn, gehaaid en voorzichtig anders overleef je het niet. Het gevaar komt van alle kanten, ouders eisen van hun kinderen dat ze met geld thuis komen, op straat buiten de sloppenwijk moet je oppassen voor de politie en binnen de sloppenwijk heb je veel criminelen en jeugdbendes. In deze keiharde omgeving waar geen werk is , waar voedsel schaars is, er veel verslavingsproblematiek is, niemand om je geeft, is het niet eenvoudig om te overleven als kind. Als je niet spijkerhard bent heb je niet te eten. Mishandeling past helemaal in de omgeving waar deze kinderen opgroeien. Iedereen vindt dat normaal, kinderen vinden het dus ook normaal om andere kinderen te mishandelen. Op Bahay Aurora hebben we veel te maken met die problematiek. Kinderen nemen het negatieve gedrag van de ouders over. Bij Bahay Aurora gelden andere omgangsvormen, we slaan geen kinderen en we accepteren ook niet dat kinderen andere kinderen slaan. Dat is even omschakelen voor deze kinderen. Als je gewend bent om je zin te krijgen door geweld te gebruiken dan heb je even tijd nodig om dat af te leren, dit speelt meer bij jongens dan bij meisjes, die zijn vaak wat gehaaider. Sommige kinderen zijn blij dat die spanning wegvalt en passen zich snel aan en sommige kinderen leren het negatieve gedrag nooit meer af. Zo onstaan criminelen en kinderen die in de toekomst een sexueel delict gaan plegen, we zien het voor onze ogen afspelen. Familie is zo belangrijk maar als familie je totaal de verkeerde dingen aanleert op hele jonge leeftijd is de kans dat je uiteindelijk in de gevangenis beland erg groot, ook hier geldt dat de kans bij jongens groter is dan bij meisjes. Seisly zullen we intensief begeleiden zodat ze de mishandelingen achter zich kan laten, het een plek kan geven en werken aan een betere toekomst.

Vindt U ook dat kinderen als Seisly het verdienen om een kans op een betere toekomst wordt dan donateur van Bahay Aurora, ga naar onsze website en schrijf je in als donateur.

Het komt regelmatig voor dat we groepen op bezoek krijgen die dan hun verjaardag vieren samen met de kinderen, een Filipijns gebruik.

Deze keer was er ook een groep maar in plaats van hamburgers en kleine cadeautjes voor de kinderen kregen we 2 medische apparaten.
Het zijn nebulizers (vernevelaars) euen apparaat wat je kan gebruiken bij benauwdheid.
Je doet er water en medicijnen in en dat verneveld dan. De gebruiker krijgt een mondkapje en na enige tijd voelt de persoon zich veelal stukken beter omdat hij weer vrij kan ademhalen. Veel van onze kinderen zijn in mindere of meerdere mate astmatisch. Dat komt veelal door slechte woonomstandigheden in het verleden, ze leven of vlak bij een grote snelweg in Manila of leven in de buurt of op een vuilnisbelt. Dat is funest voor je luchtwegen, de vervuiling is enorm en dan krijg je dus astma gerelateerde problemen. Omdat we niet elke keer naar het ziekenhuis kunnen gaan met een kind dat benauwd is zijn we heel blij met deze apparaten. In het ziekenhuis zijn vaak ellenlange wachtrijen en slechts één apparaat, bovendien is dan één medewerker vele uren met één kind weg en moet de andere medewerker al het werk alleen doen. Er is dan geen beginnen aan dus proberen we kinderen met benauwdheid met wat oefeningen wat verlichting te geven en ze te leren kalm te blijven. Dit is natuurlijk vele malen beter. We zijn dan ook heel blij met deze twee apparaten. We hebben een verpleegkundige in dienst en die weet heel goed hoe hij met deze apparatuur om moet gaan.

Sinds we de voorlichtingsruimte hebben wordt er veelvuldig gebruik van gemaakt, zo ook vandaag.
Er zijn momenteel veel aardbevingen in de Filippijnen en er is al een waarschuwing dat er een ‘big one’ kan komen.
Om daar op voorbereid te zijn hebben we de aardbeving-oefeningen geintensifeerd. Eerst krijgen de kinderen een filmpje van Youtube te zien.
Daarna wordt er over gesproken en vervolgens vindt de oefening plaats.
Op de Filippijnen is er veel chaos, in alles…die chaos kost mensenlevens, met name bij een aardbeving.
Mensen/ kinderen moeten weten wat ze moeten doen. Dat moet gedisciplineerd gebeuren en daarom moet er getraind worden.
Die trainingen doen we al jaren maar nu kunnen we dat leuk in beeld brengen met een paar foto’s en een filmpje.
De kinderen steken er veel van op wanneer voorlichting interactief is. Ze vinden het leuk en dan vergeten ze het niet snel.
Leuk Filippijns detail : De kinderen gaan naar het overdekte basketbalveld om te verzamelen. Hier worden de kinderen geteld door de medewerkers.
Bij een echte aardbeving moeten de kinderen op de open speelplaats verzamelen, een overdekte ruimte kan instorten maar ja…het is zo heet in de zon!