Auteur: bahayaurora

Op 25 juli zijn Joahanna (onze social worker) en Norson, (één van onze houseparents) met elkaar in het huwelijk getreden.
Joahanna komt uit Bikol en het is gebruikelijk dat een huwelijk plaats vindt in de geboorteplaats van de bruid.
Vanuit Baras zijn we met 2 auto’s vol familie vertrokken naar Bikol. Dat is 14 uur auto rijden, een lange trip over allemaal 2 baans weggetjes, met regen….Iedereen kwam dan ook helemaal gesloopt aan.
De kinderen moesten naar school dus die zijn niet mee geweest. De kinderen hebben een grote tekening gemaakt die ze op facebook hebben gepost zodat ze toch een beetje bij deze happening betrokken zijn.
Joahanna en Norson gaan in Morong wonen, een dorpje vlakbij Baras. Per 1 januari heeft Joahanna ontslag genomen (het is niet zo prettig om met elkaar op dezelfde werkplek te werken als partners) dus we moeten op zoek naar een maatschappelijk werkster.
We wensen Norson en Joahanna een hele fijne toekomst toe.

Robin is een echte vriend van Bahay Aurora. De afgelopen jaren is hij al verschillende keren op bezoek geweest en de kinderen en de medewerkers kennen hem dan ook persoonlijk. Robin heeft een eigen bedrijf in souvenirs voor touristen in Amsterdam (tegenover het Anne Frank huis). Robin is Bahay Aurora door de jaren heen nooit vergeten en we stellen zijn enthousiasme en betrokkenheid dan ook zeer op prijs. Een paar maanden geleden heeft Robin 2 dozen vol met t-shirts, petten en andere leuke hebbedingetjes opgestuurd voor de kinderen. Deze dozen kwamen een paar weken geleden aan en een deel van de artikelen hebben we verdeeld onder de kinderen. Die waren daar dolblij mee, een pet en t-shirt met opdruk ‘Amsterdam’, wie heeft dat op de Filippijnen? Daar kun je aardig de blits mee maken en dat vinden onze kinderen ook wel leuk natuurlijk. Een deel van de spullen is naar de opslag gegaan en die geven we uit als er nieuwe kinderen komen of wanneer spullen vervangen moeten worden.
Heel hartelijke bedankt Robin en we hopen je nog een keer als onze gast te mogen ontvangen bij Bahay Aurora.

Marilou heeft vele jaren op Bahay Aurora gewoond. Inmiddels heeft ze een kindje en onlangs is ze getrouwd! Omdat Marilou op grote afstand woont van Bahay Aurora (6 uur rijden) was het jammer genoeg niet mogelijk voor ons om naar de bruiloft te gaan. Marilou is in ieder geval gelukkig met haar partner en kindje. De familie van haar man heeft haar opgenomen in de familie en dat is heel belangrijk op de Filippijnen. Kinderen uit een kindertehuis worden nogal eens gediscrimineerd maar dat is gelukkig bij haar niet het geval. Ze heeft gezegd dat ze ons over enige tijd gaat opzoeken en daar kijken we naar uit. Het is altijd heel leuk om kinderen die bij Bahay Aurora hebben gewoond op bezoek te krijgen.

Het is regentijd op de Filippijnen, momenteel regent het dan elke dag. Meestal begint het rond 16.00 uur en dat duurt dan een paar uur. Het is zaterdagmiddag bij Bahay Aurora en de kinderen kunnen op deze regenachtige dag slachtoffer worden van het ‘ik-verveel-me-dood-virus’. Dat is lastig omdat de kinderen dan vaak elkaar gaan pesten en treiteren. Dan wordt het tijd om iets te bedenken wat de kinderen leuk vinden. Met een beetje creativiteit gaan we samen met een aantal kinderen vliegtuigjes maken van papier. De kinderen vinden dat leuk en ze vermaken zich prima. Andere kinderen spelen een bord-spelletje genaamd ‘snake and ladder’. Weer andere kinderen spelen domino.
Ook al is het dan een regenachtig dag bij Bahay Aurora de kinderen hebben zich prima vermaakt.

De zomervakantie duurt op de Filippijnen 8 weken (april & mei).
Gedurende die periode doen de medewerkers van Bahay Aurora hun uiterste best het de kinderen naar hun zin te maken en worden de nodige activiteiten aangeboden.
Tijdens de zomervakantie komen de kinderen van Bahay Aurora echter niet of nauwelijks van het kindertehuis terrein af.
Om die lange periode een beetje te onderbreken proberen we elk jaar een aantal dagen op zomerkamp te gaan.
Dankzij gulle bijdragen is dat dit jaar wederom gelukt!

Al lange tijd is het een wens van Bahay Aurora om op een duurzame manier elektriciteit op te wekken. Door zelf energie op te wekken wordt het kindertehuis gedeeltelijk minder afhankelijk van donaties en ook dat is al sinds lange tijd voor ons een belangrijk streven.Er zijn door de jaren heen al vele momenten geweest waarop onderzocht is of het mogelijk en realiseerbaar zou zijn om stroom op te wekken met behulp van zonne-energie. Keer op keer bleek dat de ontwikkelingen op de Filippijnen nog te ver achterliepen op andere landen en er teveel bezwaren te waren.
Toen Wings of Support ruim een jaar geleden contact met ons opnam met nieuwe informatie werd de mogelijkheid om met zonne-energie aan de slag te gaan toch reëel. Sinds halverwege 2013 is het op de Filipijnen namelijk mogelijk om stroom terug te leveren aan het elektriciteitsnetwerk. We zijn hard aan de slag gegaan om het nodige uit te zoeken. Het was best lastig om een goede en betrouwbare leverancier te vinden. Maar uiteindelijk hebben we die toch gevonden en kregen we een hele gunstige prijs tegen goede condities van SolarNRG (een bedrijf met ook een vestiging in Nederland). Naast stroom opwekken met zonne-energie wilden we ook alle verlichting vervangen door LED. Hiermee kun je immers besparen op het stroomverbruik. Wings of Support wilde het project graag financieel steunen en na enig zoekwerk hebben we zelfs nog een tweede sponsor gevonden die zich bij dit project wilde aansluiten.Kort nadat de knoop was doorgehakt om bij SolarNRG het systeem voor zonne-energie aan te schaffen konden afspraken gemaakt worden om de panelen te plaatsen. Van tevoren werd door SolarNRG onderzoek gedaan om de optimale plek te bepalen waar de zonnepanelen het beste geplaatst zouden kunnen worden voor een zo hoog mogelijke opbrengst. De plaats die ze hiervoor het meest geschikt vonden was het dak van woongebouw 1. Gelukkig hadden we het dak met oog op de komst van de zonnepanelen al extra verstevigd en na een grondige inspectie was men ervan overtuigd dat dit een uitstekende plek was om de panelen te plaatsen.De volgende dag om 7.00 uur stond men op de stoep en na een hele dag klussen waren de 20 panelen diezelfde dag al geplaatst. De volgende dag is de afwerking gedaan en is het systeem aangesloten op het elektriciteitsnet. Angel, onze onderhoudsman, is geïnstrueerd hoe hij met het systeem moet omgaan.
Een lang gekoesterde wens is hiermee in vervulling gegaan. We kunnen nu voor een significant deel onze eigen stroom opwekken. En hierdoor flink op de operationele kosten besparen.
Op termijn kunnen we proberen sponsors te zoeken voor een verdere uitbreiding van het systeem. Maar we willen eerst de tijd nemen om ervaring op te doen met het huidige systeem en te volgen wat de besparing in energie en kosten in praktijk zijn.We willen de donateurs en SolarNRG van harte bedanken voor hun bijdrage aan dit project.

Op 21 April zijn we met alle kinderen van Bahay Aurora een dagje gaan varen. Anne de Vries, die hier vorig jaar als vrijwilligster is geweest, had geld ingezameld voor onze kinderen. Een deel hiervan wordt nog steeds gebruikt om de kinderen muziekles te kunnen geven en er was ook een deel bestemd voor een dagje varen.
De avond voorafgaand aan de boottocht waren de kinderen heel opgewonden. We hadden alle grotere kinderen ‘buddy’ gemaakt van een kleiner kind. De meesten hadden nog nooit in een boot gevaren dus de kinderen waren heel opgewonden en een aantal kon er nauwelijks van slapen. In de vroege ochtend hadden we een hele grote jeepney gehuurd waar vrijwel iedereen in kon, de rest ging met onze eigen auto. We waren met meer dan 50 man dus een hele volksverhuizing. Onderweg waren de kinderen doodstil en zaten met grote ogen te kijken en te wachten wat ging gebeuren.
In de haven van Binagonan lag de boot al op ons te wachten en iedereen ging snel aan boord. Een knots van een boot, dus er was ruimte genoeg. De boot had een hele zware motor en toen die werd gestart schreeuwden een aantal kinderen van opwinding. De boot voer ook best snel dus dat vonden de kinderen geweldig. We kregen een tour over het meer en tegen 12 uur zijn we aangemeerd bij een eiland om te lunchen. Toen we vlak bij de kust waren mochten de kinderen in het water springen om te zwemmen, dat hoefden we geen twee keer te zeggen, iedereen overboord! Allen hebben zich opperbest vermaakt in het water en zelfs toen één van de kinderen in het water had gepoept…(de drol werd er netjes uitgevist en op het land gedeponeerd) mocht dat de pret niet drukken. We hebben gezellig met elkaar gepicknickt en daarna zijn we naar een basketbalveldje gegaan van de nederzetting vlakbij. Hier mengden de kinderen al snel met de lokale kinderen en hebben ze gebasketbald en gevolleybald. We hadden ook een vlieger mee en daar is ook veelvuldig mee gespeeld, ook tijdens de boottocht op het meer werd de vlieger opgelaten vanaf de boot.

Het was een grandioze dag voor allen die zijn mee geweest. Anne en alle donateurs die dit mogelijk hebben gemaakt: heel hartelijk bedankt, jullie hebben onze kinderen een onvergetelijke ervaring bezorgd.

De afgelopen 2 dagen hadden we 25 kinderen van Papaya Academy op bezoek. Dat zijn kinderen die wonen bij hun ouders op of naast de vuilnisbelt in Quezon city. De kinderen hebben 2 prachtige dagen gehad. Na de kennismaking en een snack hebben we gedanst (zumba) onder leiding van Arlene. Daarna hebben we allerlei ren spelletjes gedaan. Vervolgens is er gebasketbald en aansluitend hebben de kinderen gezamenlijk gegeten op het basketbalveld. In de avond was er een programma met een modeshow en verschillende dansoptredens. Toen naar bed en in de ochtend weer met de hele groep ontbeten op het basketbalveld. Daarna is de groep gaan zwemmen bij de Daranak waterval.
De kinderen hebben genoten en er zijn geen incidenten geweest. Een paar heerlijke dagen, met name de kinderen die op of naast de vuilnisbelt wonen hebben het zwaar door slechte huisvesting en weinig eten, laat staan vertier.
Voor onze kinderen was het ook leuk om andere kinderen te ontmoeten en gezamenlijk activiteiten te doen, een geslaagd gebeuren.

Ook in de zomervakantie worden de kinderen bezig gehouden. Riel is samen met de kinderen aan het joggen. Gedurende de zomervakantie is hij samen met zijn neefjes elke dag van 17.00-19.00 PM aan het sporten en spelletjes doen. Het begint altijd met een half uurtje joggen. Inmiddels hebben de kinderen een geweldige conditie. Samen met de oudste kinderen heb ik een duurloop in de bergen gedaan van een uur (op vrijwillige basis uiteraard) en dat konden die kids met gemak zonder te stoppen uitlopen. Knap hoor.Ook hebben de kinderen watergevechten gehouden met de Nederlandse vrijwilligers. Alle kinderen rennen over het terrein met bekertjes en flessen water. Met water gooien is altijd een succes ook al spreek je elkaars taal niet, dolle pret.

Melissa Coens uit Enkhuizen loopt stage bij ons en is de afgelopen maanden bezig geweest om een voorlichtingsprogramma te maken voor al onze kinderen. Voor meisjes en jongens, voor jongere en oudere kinderen. Het is een hele serie geworden van allerlei onderwerpen die voor onze kinderen van belang zijn. Zo is er een powerpoint over waarden en normen / omgangsvormen, over tandenpoetsen en handen wassen voor de kleintjes maar ook seksuele voorlichting voor de oudere kinderen. Over gokken en alcohol en drugs etc.
Het is een heel pakket geworden, allemaal leuke illustratieve powerpoints. We hebben een beamer en we hebben een deel van de muur wit geverfd zodat het goed te projecteren is op de muur in unit 3. Doordat we nu internet op de units hebben, zullen er tijdens de presentaties ook korte YouTube filmpjes bij worden vertoond. De kinderen vinden het allemaal best interessant.
De powerpoints worden minimaal 2 x per jaar vertoond, een beetje verspreid over het hele jaar. We krijgen ook regelmatig nieuwe kinderen en het kan natuurlijk geen kwaad om bepaalde onderwerpen wat vaker met elkaar te bespreken.